ره آورد نور

اشاره

به مناسبت یکصدمین سالگرد تأسیس حوزه علمیه قم، با عضو هیأت امناء مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور)، جناب آقای دکتر بهروز مینایی، گفت‌وگو نموده‌ایم و به طرح مباحثی چند در خصوص بازآفرینی حوزه‌های علمیه در فضای مجازی پرداخته‌ایم و رسالت سنگین حوزه علمیه را در استفاده بهینه از فضای مجازی و نیز کاربست هوش مصنوعی در تولید و عرضه جذاب‌تر پیام دینی به مخاطب، یادآور شده‌ایم.

سخنران پیش از نشست: دکتر بهروز مینایی

پیشینه بحث هوش مصنوعی

بسم الله الرحمن الرحیم. بنده به عنوان مقدّمه بر صحبت های آقای دکتر شهریاری که سخنران اصلی امروز هستند و نیز معرّفی پروژه «نجف» که مخفَّف عبارت «ناصر جامع فقیه» است، چند کلمه‌ای را خدمت شما عزیزان عرض می‌کنم. این جلسه، پیش‌نشستی است برای یک نشست و همایش اصلی که قرار است در آبان‌ماه سال جاری به منظور فرهنگ‌سازی استفاده از هوش مصنوعی در علوم اسلامی، به خصوص در مسیر فقاهت و اجتهاد، برگزار شود.

مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی از سال 1368 شمسی راه‌اندازی شد. اتفاقاً می‌خواستم عرض کنم که دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت، مهرماه امسال سی سالگی خودش را جشن می‌گیرد و این موضوع، با سی سالگی مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی همزمان شده است. بنده پروژه کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه علم و صنعت گرفتم. ما جزء ورودی‌های سال 1374ش بودیم. در سال 1376 توانستیم از پروژه خودمان که سیستم خِبرۀ رجال بود، دفاع کنیم. این پروژه، به عنوان یکی از سیستم‌های مقدماتی بحث فقیه‌یار محسوب می‌شود. اینکه گفتم، در واقع، بیانگر سابقه این همایش است.

چکیده

با گسترش روزافزون حجم اطلاعات، نیاز به سیستم‌های کامپیوتری جهت پردازش و تحلیل اطلاعات بیشتر احساس می‌شود. از آنجا که درصد قابل توجهی از اطلاعات تولید شده به صورت متنی غیر ساختار یافته(1) و نیمه‌ساختار یافته(2) است، سیستمی که بتواند این اطلاعات را تحلیل و پردازش کند، به‌شدت مورد توجه قرار خواهد گرفت. یکی از انواع سیستم‌هایی که در تحلیل و پردازش متون وجود دارد، سیستم‌های خلاصه‌ساز متن(3) است که حجم زیادی از متن را دریافت نموده و بر اساس الگوریتم‌ها و تکنیک‌های مختلف، آن را خلاصه می‌نماید. این مقاله به معرفی فرآیند خلاصه‌سازی متون فارسی می‌پردازد.

چکیده

در این مستند، به یکی از دغدغه‏ های بزرگ در زمینه زبان‏شناسی محاسباتی(1) با نام برچسب‏گذاری ادات سخن (part of speech tagging) پرداخته شده است. برچسب‏گذاری ادات سخن که یکی از پایه‏ای‏ترین نیازهای پردازش هوشمند متن به شمار می‏آید، وابسته به زبان متن مورد پردازش است. از این رو، فراهم شدن برچسب‏گذاری قوی برای زبان فارسی، جزو اولویت‌های کار ما قرار گرفت. تکنیک مورد کاربرد ما برای حل این مسأله، استفاده ازمدل مخفی مارکوف(2) بوده است. این تکنیک در بسیاری از شیوه‏ های برچسب‏گذاری به کاربرده می‏شود؛ برای نمونه، در برچسب‏گذار TNT[2] که یکی از قوی‌ترین برچسب‏گذارها در زبان‏های مختلف است[4, 5, 8]. طبق آزمایش‌های انجام شده ما، با استفاده از این برچسب‏گذار می‏توان با دقت 94.3% برچسب گونه صرفی کلمات فارسی را مشخص نمود.

چکیده

در این گزارش، سعی شده است تا یکی از تکنیک‌های موفق در زمینه رده‌بندی متون را برای متون فارسی به کار بندیم. به عنوان تعریفی ساده از رده‌بندی متون، می‌توان روند شناسایی رده یا طبقه یک متن ناشناخته را بیان نمود. در این روش ما با استفاده از روش رده‌بندی K نزدیک‌ترین همسایه(1) و دو معیار فاصله متون، آزمایش‌های خودمان را انجام داده‌ایم. یکی از این دو معیار، الگو گرفته از نوعی رده‌بندی متون زبان عربی[4]‌ بوده و دیگری، معیار ترکیبی تولید شده خودمان است. مجموعه آزمایش‌ها بر روی پیکره همشهری[1] است. این دو نوع فاصله‌سنجی، هر کدام با الگوریتم نزدیک‌ترین همسایه ترکیب شده و رده‌بند 1 تا 20 نزدیک‌ترین همسایه را برای آزمایش‌های ما آماده کرده‌اند. نتایج ما نشان می‌دهد که این روش می‌تواند با دقت(2) 89% عمل رده‌بندی را انجام دهد.

چکیده

خطایابی،(1) شامل دو بخش اصلی است: بخش اول، بهره‌گیری از یک واژه نامه(2) است و بخش دوم، مجموعه‏ ای از الگوریتم‏ ها و شگردها(Techniques) می‏باشد که این واژه ‏نامه برای خطایابی استفاده می‏کند. این شگردها‏  به سه دسته‏ اصلی تقسیم می‏شود: 1. جستجو در واژه‏ نامه؛ 2. یافتن لغت صحیح جایگزین در واژه ‏نامه؛ 3. رتبه‌بندی اصلاحات.

مقدمه

موضوع گرامر زبان (نحو)، یکی از موضوعاتی است که در پردازش زبان طبیعی مورد توجه قرار می‌گیرد. گرامر زبان، یعنی بررسی چینش کلمات و نقش هر واژه در کنار سایر واژگان. از مهم‌ترین موضوعاتی که می‌توان در گرامر زبان مطرح کرد، بحث عطف است. عطف، به منزله مفصلی است که قسمتی از عبارت پس از خود را به قبل آن مربوط می‌سازد. یکی از دلایلی که بررسی عطف را در اولویت قرار می‌دهد، میزان استفاده و فراوانی آن در متون است. مشخص شدن رابطه کلمه پس از حرف عطف با پیش از آن، هم به پیدا کردن نقش کلمه پس از حرف عطف کمک کرده و هم در مرحله‌های بعدی به یافتن رابطه معنایی جملات کمک خواهد کرد.

مقدمه

متن‌کاوی (Text Mining)، دانش استخراج خودکار الگوهای پنهان از متون حجیم است. یکی از علوم مرتبط با متن‌کاوی، پردازش زبان طبیعی (NLP) نام دارد. از مهم‌ترین ابزارهای پردازش زبان طبیعی نیز می‌توان به برچسب‌گذاری ادات سخن (Part of Speech Tagging) اشاره کرد. برچسب‌گذاری خودکار متن، در هر زبانی در دو حوزه مهم پیگیری می‌شود. اول حوزه ریخت‌شناسی (Morphology) (صرف) و دوم گرامر(نحو). در صرف،(1) کلمات جدای از هم، مستقل از یکدیگر و تنها با توجه به ساخت‌شان مورد بررسی قرار می‌گیرند؛ اما در نحو،(2) جایگاه هر کلمه در کنار سایر کلمات مد نظر قرار می‌گیرد. جایگاه صرف نسبت به مباحث نحوی، جایگاه تقدمی است. در واقع، تا زمانی که ساختار صرفی کلمات در یک متن مشخص نشده باشد، ورود به حوزه نحو کاری بی‌سرانجام می‌نماید.

مقدمه

انسان‌ها برای انتقال مقصود خود به مخاطب، از راه‌های مختلفی استفاده می‌کنند. یکی از متداول‌ترین روش‌ها، استفاده از تکلّم (گفتاری و نوشتاری) است. در پردازش سخن، گوینده با به کارگیری کلمات، در قالبی به نام جمله، هدف خود را به مخاطب می‌فهماند. برای فهم هدف متکلّم لازم است مخاطب، جملات او را از جنبه‌های گوناگون مانند: محدوده، معنا،(1) اعراب و ... مورد بررسی قرار دهد و تنها بهره‌‌گیری از تجزیه کلمات و تکیه بر نقش آنها برای تشخیص جمله کافی نیست. شناخت محدوده جمله که تعیین ابتدا و انتهای جملات است، نخستین مرحله پردازش جمله به شمار می‌آید. پس از آن، اعراب و لایه‌ معنا‌شناسی قرار دارد.

مقدمه

پردازش زبان‌ها و مکالمات طبیعی، یکی از اموری ا‌ست که با ورود فناوری رایانه‌ای به زندگی بشر، مورد توجه بسیاری از دانشمندان قرار گرفته است. حتی اندیشه‌ای که تورینگ از ماشین هوشمند خود و تعریفی که او از هوش مصنوعی داشت، در مرحله اول مربوط به پردازش زبان‌های طبیعی می‌شد. تلاش‌های زیادی برای پیگیری این امر صورت گرفت؛ به عنوان مثال، یکی از نتایج قابل توجه این تلاش‌ها ماشین «الیزا»  بود که با تایپ از راه دور با یک انسان، جملات او را پردازش نموده و جوابی درخور آن ارسال می‌نمود. پردازش زبان طبیعی، یکی از عرصه های مهم در علم هوش مصنوعی است.