ره آورد نور

 اعتیاد اینترنتی، نوعی اختلال روان‌شناختی - اجتماعی است که شامل نوعی وابستگی رفتاری به اینترنت است و استفاده‌ بیمارگونه و وسواسی از اینترنت را شامل می‌شود. آمارها در ایران نیز نشان می­دهد که بیشتر کاربرانِ دارای اعتیاد به اینترنت در ایران، پسر هستند و همچنین میزان اعتیاد افراد مجرد به اینترنت، چندین برابر افراد متأهل است.

مقدمه

 باید این امر را پذیرفت که اندیشمندان به دلیل بدبینی به فناوری، از قابلیت‌های فضای مجازی کمتر استفاده برده‌اند. این مسأله باعث شده است تا آثار زیان‌بار اینترنت و شبکه‌های مجازی بیشتر در جامعه‌ ما نمود پیدا کند. در واقع، این چاقوی دولبه، بیشتر از آن‌که به کار ما آید، دست خود ما را بریده است.

از نظر گیدنز، فضای سایبر، فضای تعاملی است و شبکه جهانی رایانه‌‌ها که مشتمل بر اینترنت است، آن را شکل می‌‌دهد و در فضای سایبر، چنان‌که بودریار می‌گوید:

فضای مجازی، از نبود قوانین بین‌‌المللی رنج می‌برد و برخی دولت‌‌ها از نرم‌‌افزارهای جاسوسی علیه دیگر کشورها استفاده می‌کنند. نمونه‌‌ آن، ویروس استاکس‌‌نت بود که برنامه‌‌ هسته‌‌ای ایران را مورد حمله قرار داد.
جاسوسی مجازی (Cyber espionage)، به اقدام و عمل برای به‌ دست‌ آوردن اطلاعاتی اشاره دارد که بدون کسب اجازه از دارنده‌‌ اطلاعات که ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد، صورت می‌‌‌‌پذیرد. این اطلاعات ممکن است اطلاعات معمولی شخصی یا اطلاعات طبقه‌‌بندی شده باشند. این اطلاعات، معمولاً از رقبای تجاری، دشمنان نظامی، دولتها و گروه‌‌ها‌ی سیاسی از راه اینترنت و یا شبکه‌‌‌‌‌های رایانه‌‌ای و یا رایانه‌‌های شخصی به ‌وسیله‌‌ تکنیک «شکستن» (crack) و یا از طریق نرم‌‌افزارها‌ی جاسوسی صورت می‌‌‌ پذیرد. عمل جاسوسی ممکن است به‌واسطه‌‌ دسترسی به پایگاه دادههای اینترنتی که بیشتر در کشورهای غربی و ایالات متحده قرار گرفته است، باشد و یا به صورت ساده، دسترسی پیدا کردن به رایانه‌های شخصی و یا به وسیله هکرها و یا نرم‌‌افزارها باشد. به‌تازگی، نوع جدیدی از جاسوسی اینترنتی که به رصد فعالیت کاربران در شبکه‌‌‌‌های اجتماعی میپردازد نیز صورت می‌گیرد.

برخی، حوزه مجازی را پنجمین حوزه از نبرد می‌دانند. تحلیل‌گران نظامی، حوزه‌ مجازی را به عنوان یک دامنه جدید در حوزه جنگ به رسمیت شناخته‌اند که اهمیت آن اكنون، در حال فزونی گرفتن از سایر حوزه‌ها است. وجود نداشتن قوانین بین‌المللی باعث شده که هر کشوری به خود اجازه دهد تا بر ضدّ کشور دیگر وارد جنگ مجازی شود.