بررسی ابعاد تربیتی فضای مجازی
اشاره
فضای مجازی، قلمروی وسیع، بدیع و بکر است که برای ساکنان خود امکانات، آزادیها، فرصتها، دلهرهها و محدودههای نوینی را به همراه دارد. فضای مجازی، برای اوّلینبار توسط ویلیام گیمبسون کانادایی در رمانهای علمی ـ تخیلی به سال 1982م مورد استفاده قرار گرفت. در هر صورت، هدف از این مقاله، تبیین فرآیند تعلیم و تربیت در فضای مجازی است؛ فرآیندی که می تواند برای مواجهشدن با چالش تقاضای اجتماعی برای افزایش فرصتهای یادگیری بدون استفاده از منابع مالی مؤسّسات عالی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و تعریفی جامع از فضای مجازی و تأثیر آن در فرآیند تعلیم و تربیت ارائه دهد و سپس، به ابعاد تربیتی فضای مجازی در تعلیم و تربیت و مزایا و چالشهای این رویداد در تعلیم و تربیت اسلامی بپردازد و در نهایت نیز راهکارهایی برای افزایش بهرهگیری آموزشی و همچنین مقابله با آثار مخرّب آن بر روی جوانان (دانشآموزان) ارائه کند.
فضای مجازی علاوه بر آنکه آثار مثبت فراوانی بر فرآیند آموزش هر کشور دارد، پیامدهای زیان باری نیز می تواند در این عرصه بر پیکره نظام آموزشی داشته باشد؛ از جمله اینکه بر تعلیم و تربیت اسلامی آثار منفی می تواند بگذارد. در راهکارهایی که ارائه شده، بیشتر به نقش پدر و مادر (خانواده) و مدرسه در این راستا تأکید شده است. امید است با بکارگیری بهتر از این فنّاوری بتوانیم در امر آموزش و پرورش که زیر بنای همه سازمانهای یک کشور است، به سوی دانش و تولید بیشتر حرکت کنیم.
آموزش و پرورش و رویارویی با آسیب های رسانه های نوین
چکیده
آموزش و پرورش، از طریق کارکردهای خود و افزایش سواد رسانه ای، می تواند تهدیدات نرم علیه کشور را کاهش داده، موجبات افزایش قدرت نرم را فراهم آورد.
روش: برای انجام این مطالعه، از طریق استنادی به بررسی مبانی نظری و ادبیات پژوهشی موجود درباره موضوع تحقیق پرداخته شده است. مهم ترین مسئله تحقیق، این است که نقش آموزش و پرورش در مقابل رسانه های نوین چیست؟
نتایج: حفظ و گسترش ارزش های اسلامی، حفظ و تأمین منافع و نیازهای امنیتی ـ سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و روان شناختی، جزء مهم ترین اهداف و ارزش هایی قلمداد می شوند که تهدید علیه آنها، تهدید برضدّ امنیت ملی به حساب می آید و از جمله اقداماتی که می توان در این زمینه انجام داد، افزایش سواد رسانه ای برای دانش آموزان و خانواده ها و ایجاد تغییراتی در برنامه ریزی درسی مدارس و دانشگاه ها و سوق دادن آن به سوی افزایش قدرت ملی و در نهایت، کاهش تهدیدات نرم است.