در روزگار ما، تلگرام، همان گوساله سامری قوم یهود است که با صدای شرک آلود خود، حدود دینی، امنیّت ملّی و ولایت الهی را هدف قرار داده؛ چنان که معدودی بی اطّلاع، از تأخیر موسای کلیم(ع) در بازگشت از مناجات با خدا، سوء استفاده نموده و قوم او را به پرستش گوساله واداشتند. در این فضای وهم آلود، بایسته بود که موسایی بیاید و آن مجسمه را بسوزاند و خاکسترش را به دریا اندازد و گریبان برادرش هارون را بگیرد که چرا قومش گوساله پرست شدند؟
قصه گوساله سامری، ماجرایی عجیب است؛ زمانی که موسی(ع) از میقات پروردگار خویش بازگشت و الواح وحی را به همراه آورد، متوجه شد که به دلیل تأخیر بازگشت از طور سینا، بنی اسرائیل که منتظر رسیدن پیامی حقیقی بودند، گوساله پرست شده اند! هنگامی که موسای کلیم(ع) در میقات به سر می برد، در میان قوم وی، سامری که جادوگری می دانست، طلاها و زینت آلات بنی اسرائیل را جمع آوری کرد. این زیورآلات، نوعاً به عاریه از سوی قبطیان به آنان داده شده بود و به علت مخفی نگهداشتن خبر شبانه فرار بنی اسرائیل از چنگ فرعونیان، در شب آخر نتوانسته بودند آن را به صاحبانش بازگردانند و نزد خود نگه داشته بودند. قوم موسی(ع) نمی دانستند که با آن زیورآلات چه کنند و حمل آن نیز برایشان سنگینی داشت.
بر اساس برخی روایات تاریخی، وقتی جبرئیل برای عبور دادن و نجات موسی(ع) و قومش از دریا، سوار بر مادیانی آمده بود، سامری مشاهده کرد که از زمین جرقه بر می خیزد و دانست که این، جای پای اسب جبرئیل(ع) است. پس، از جای پای اسب جبرئیل(ع) کمی خاک برداشت و طلاها و زینت آلات را ذوب کرد و با آن خاک مخلوط نمود و در خفا به شکل گوساله ای درآورد و این کار، موجب شده بود که آن گوساله، صدایی از خود بیرون دهد که در عمل، قوم موسی(ع) را به اعجاب واداشت. وقتی صداها مکرّر شد و دل ها به سوی آن میل کرد، سامری گفت: این، همان خدای موسی است؛ آن را بپرستید. و این گونه بود که قوم بنی اسرائیل گوساله پرست شدند.
اما گوساله پرستی در روزگار ما، به این است که امروز هر چیزی را در شبکه های اجتماعی و پیام رسان های خارجی همچون تلگرام پخش شود، بپذیریم و بدان ایمان آوریم و از اخبار حقّی که از زبان مسئولان و بلندگوهای رسمی بیرون می آید، رویگردان باشیم؛ یعنی هر چه تابعان شیطان در آن سوی مرزها برای ما پخت و پز و تولید کنند، دست به دست بچرخانیم و هرچه هارونیان فریاد زنند که این خبر، دروغ و تهمت است، به گوشمان نرود و همچنان اصرار بر آن داشته باشیم که مثلاً فلان مسئول، چنین کرد و چنان شد و از بیت المال خورد و بُرد و یا اینکه فلان مبلغ میلیاردی اگر تقسیم می شد، این طور به ما می رسید؛ اما فامیل فلانی بُرد و خورد. بعد هم نتیجه بگیریم که همه فاسدند و از این قبیل سخنان و اخبار کذب که جز تشویش اذهان و بی اعتمادی، ثمره ای در پی ندارد. این، در حالی است که فساد، در حیطه محدودی از افراد ناباب که عمدتاً نیز خارج از حاکمیت فعالیت می کنند، در جریان است. حق، آن است که فساد را نباید به عمده مسئولان خدوم سرایت دهیم و از سویی، بایسته است که اخبار موثق داخلی را دست به دست بچرخانیم و در باب آن، احساس مسئولیت کنیم و در مقابل، هر صدای گوساله وار تلگرامی را دست به دست نگردانیم.
کسانی از قوم بنی اسرائیل که طلاها و زیورآلات به همراه داشتند، بیشتر اهل جشن و مراسم بودند و به همین دلیل، این زیورها را از دیگران به عاریه می گرفتند. همان طور که قوم موسی(ع) همراه سامری شدند و سامری در کارش تنها نبود، برخی نیز در داخل کشور با دشمنان خارجی همراهی می کنند؛ در حالی که خارجی ها اگر از داخل همراه نداشته باشند، برای رسیدن به اهداف شومشان، به کشورمان میل و رغبتی نشان نمی دهند. نداها و صداها، وقتی از دهان گوساله سامری بیرون می آمد، در واقع، صدای بتان زمانه بود تا دل قوم بنی اسرائیل را بلرزاند. آنان که این بتان را می پرستیدند، به طلایی بودن آن چشم داشتند و اینکه آن، چیزی دیدنی و شنیدنی است؛ ولی کسی به دنبال آن نبود که این ظاهر شنیدنی و دیدنی، تا چه حدّ با حقیقت و توحید فاصله دارد و یا با دروغ و تهمت، همسان است. امروزه نیز تلگرام، یک پیام رسان طلایی است که از لحاظ شکلی و فنی، کم نظیر و بی نقص است و از سودمندی های انکارناپذیری برخوردار است و بهترین وسیله برای زینت و تبلیغ و کسب و کار به شمار می رود؛ ولی نباید به دلیل این زیبایی ها و ویژگی ها، تلگرام پرست شویم و از حقیقت امر، غافل باشیم. تلگرام، در واقع، ابزاری است که به وسیله آن، دشمنان دین از آن سوی مرزها، اصولی همچون: توحید، نبوت و امامت را نشانه می گیرند و اخبار و اطّلاعات ما را جمع آوری می کنند تا در مواقع مناسب، از آن برای آسیب به ما استفاده نمایند، دروغ بسازند و تهمت زنی را رواج دهند و در نهایت، به خوردِ ما بدهند.
تلگرام، یک انحراف یهودی مزاج است که نظام اخلاقی را نیز هدف قرارداده است و صداهای آن، انحراف هایی مانند: فحشا، خیانت به همسر و همراهی با وعده های شیطانی را انعکاس می دهد و ابزار گناه و فساد و اعتیاد را در اختیار همگان می گذارد؛ بدون آنکه از مجرمان سرِ نخی به دست دهد. کاش می شد مجرمان را در این فضای مجازی، ردگیری کرد و جلوی فساد و خیانت را گرفت؛ ولی متأسفانه، چنین چیزی، شدنی نیست.
آن زمان، هارون با توجه به ضعیف شدن خود و دو دستگی قوم بنی اسرائیل و توجّه به آرای قوم موسی(ع)، خودش با گوساله سامری برخورد نکرد؛ به همین دلیل، در صحنه توحید انقلابی، به محافظه کاری متهم شد و مشمول توبیخ موسای نبی(ع) گردید. گرچه در نهایت، عذر او پذیرفته شد، امّا این کار، به قیمت باور به دروغ و فریب، حتی در مدّتی کوتاه تمام شد. باید منتظر بمانیم موسایی بیاید و در وقت مقرّر، این گوساله را بسوزاند و خاکسترش را به دریا اندازد.
خداوند متعال را شاکریم که عمده مردم ما، ولایت موسایی را پیشه خود کردند و گوساله پرست نشدند و هرگز اخبار تولیدی از این گوساله سامری را باور ننمودند و با حضور فعّال خود در صحنه و استفاده از پیام رسان های داخلی، همواره پیام انقلاب اسلامی را تولید می کنند و در سوزاندن گوساله سامری و ریختن خاکسترش بر سر دشمن مارصفت خارجی، مشارکت دارند؛ هر چند دستور ولایت در انجام این امر خطیر، برای مدتی به تأخیر افتاد.
